Landformer danna av brear

Oppgåve 3. Del 2

Erosjon: Vi skiller mellom forvitring. Forvitring bryt ned stein, enten på staden eller når den er i bevegelse. Erosjon er den plukkinga eller avgnagninga av steinpartiklar som skjer ved hjelp av ytre krefter som f.eks:
- Elv
- Isbre
- Vind eller bølgjer

Ved ein erosjonsprosess kan både berggrunn og lausmasser eroderast. Ei elv kan for eksempel erodere både elvebotnen og dei steinane som følgjer straumen. Vi kan sjå erosjonen av elva på dette bildet.   

(Foto:http://www.touristphoto.no/images/more%20og%20roms%202007/valldal%20uri%20elv.jpg

Isbre: En isbre er ein stor, langvarig masse av is som er blitt til på landjorda og som bevegar seg på grunn av gravitasjon og som gjennomgår indre deformasjon. Isbrear er ein erosjonskraft som har satt sterkt preg på landformene i Norge. Ein bre er delt opp i to soner: Næringsområdet: Der det kjem meir snø enn det som smeltar, og avsmeltningsområdet, der det smeltar meir snø enn det som fell. Skiljet mellom snømengda som fell og mengda som smeltar blir kalla massebalansen. Når ein isbre har smelta sitt vi ofte igjen med ein dal, i utspring av dalen finn vi ofte ein slags forbindelse til vatn eller sjø.
Morenejord: Då dei siste isbreane smelta på slutten av istida vår vart lausmaterialet som dei drog med seg liggjande som att som usorterte materiale, kalla botnmorene. Denne sorten for morene er den vanlegaste.
Israndavsetning: Det er ei fellesnemning på ryggforma på lausmasseavsetningar som er lagde opp framfor eller på sida av ein bre. Eksempel på desse kan vere sidemorene, endemorene, isranddelta eller ein kombinasjon av dei to siste.
Alpine landformar: Alpine landformar er ekspempel på unge landformer som vi finn på Sunnmøre og Nord-Norge.
- Bornbrear eroderar inn i fjellsida og lagar ei skålform - ein born når breen smeltar vekk.
- Tindar og eggar står att der som botnbrear eroderar frå ulike sider.

(Foto:http://media3.origo.no/-/cache/image/959913_hf2db0f32f64bc51f5a26_v1246973901_562x450.jpeg)

På dette bildet ser vi korleis isbreen har forma landskapet, der breen fortsatt eksisterar.

Hengende dal: Hengende dale er ein dal som sluttar der ein djupare dal startar. Ein hengedale har ofte blitt skapt ved at ein mindre isbre har møtt ein større ein. Den største isbreen har skapt ein U-dal som hengedalen møter på tverrs, det ser ut som hengedalen "heng" over hoveddalen.

Her er eit bildet av korleis ein hengedal er.

Her er eit bilde av ein hengedal i Strandadalen. Vi ser tydelig høgdeforskjellen på dei to dalane. Dalen vi ser er Molskreddalen.

Dalende: Ein dalende er der dalen endar. Her har gjerne to mindre brear møttest, gått saman og danna ein hovudbre/hovuddal. Dvs. tjukna og erosjonen vart plutselig mykje større her.Her ser vi eit bilde av dalenden i Strandadalen. Staden heiter Herdalen, og plassen er veldig utsatt for skred pga av dei bratte fjelle som er rundt vegen. Vegen går vidare inn gjennom tunellen til Hellesylt.

(Foto: Svein Lunde, http://www.slunde.com/turlag54.html)

På dette bildet ser vi korleis isbreen har forma Strandadalen. 

Alpine landformer: Her ser vi eit bilde av Storhornet til høgre og Strandadalen til venstre i bildet. Vi er tydelig dei alpine landformene rundt Storhornet.

På dette bildet ser dei ulike lausmassene og avsetjingane